Parijse Hallen

In de auto heb ik een verzamel-cd met Franse chansons. Lekker meezingen bij het kilometervreten als France Musique of Klara het laten afweten. Les Frères Jacques ontbreken natuurlijk niet. Zij bezingen op dit schijfje Les Halles. Het gaat over de stad, de liefde en dat dagelijkse  gedoe met al dat voedsel.

Hier de tekst van het chanson: https://www.paroles.net/les-freres-jacques/paroles-les-halles-de-paris  en de uitvoering: https://www.youtube.com/watch?v=x5Isx42N9So

Wat zeggen ze nu eigenlijk over het eten? Er wordt met bloederige handen rundvlees getransporteerd, vrachtwagens voeren verse vis aan, kippen fladderen onrustig in het rond, piramides van wortelen worden in bossen gebonden, koolstronken in de goot. De groenteboeren verkopen de producten van het seizoen, de vruchten.  Veel afval waar zwervers op zoek gaan naar eetbaars en in het afwaswater zwemmen wat slierten vermicelli. Enfin, tot zover mijn zeer vrije interpretatie. Lekker luisteren, meezingen mag.

Eigenlijk mis ik dit wel in die omgeving. De talloze eettentjes zijn er nog wel, maar toch is het nu vooral toeristengebied en in plaats van het kloppende hart van de stad. Nostalgie dus. Verleden tijd. Het pastte niet meer in de huidige tijd. Maar toch...