Mirabellen uit de oven

Voor het eerst een gigantische oogst van onze mirabel. Dus op zoek naar receptuur om niet steeds in herhaling te vallen. Toevallig lag Susanna Egerm Das Leipziger Kochbuch von 1745  nog op mijn bureau. En bij haar vond ik een recept voor pruimen uit de oven. Kon ik er wat mee?  

Om te beginnen moet je de pruimen dun schillen of het vel er af trekken en dan de pitten er uitdrukken, zodat er een gat ontstaat. Nou, dat is bij mirabellen onbegonnen werk. Minipruimpjes druk je zo snel tot moes. Daarbij: de schillen geven smaak. Dus sneed ik de zijkant in en verwijderde de pit. Dan bleef er tenminste nog een herkenbare pruim over.

In het gat van de pit moet je een amandelm pistache of  bienchen  doen. Geen idee wat dat bijtje is, maar iets met honing. We kozen voor de amandel. De mirabellen gingen in een ovenschotel, er ging wat kookvocht van de moes over en wat witte wijn. Suiker niet nodig - vinden wij nu. Dit ging in de oven tot de pruimen gaar waren. Het vocht dikt wat in, maar omdat de pruimen herkenbaar moeten blijven van Susanna kookten we er geen 'soep' van.

Nu moet er eigenlijk nog suiker met kaneel over. Waardoor alles een beetje naar Sinterklaas gaat smaken. Het is een overblijfsel uit de Renaissance, overal kaneelsuiker overheen. Je ziet het ook nog in de brieven van Leopold Mozart opduiken, dan gaat het over de watermeloen en is het een heerlijk verfrisende versnapering. We gingen echter voor frivool en we flambeerden met een soeplepel cointreau. Het sap sopten we op met madeleines. Ware het warmer geweest, dan hadden we er sorbetijs bij gedaan en inderdaad kaneelsuiker over gestrooid. Erg lekker allemaal. Wat mij betreft de volgende keer wat citroen- of sinaasappelrasp erover.

Dit is het kookboek van Susanna Eger. Een tüchtige Leipziger kokkin en cateraarster uit de 18de eeuw.

Hier meer over Susanna. Met links naar de digitale versie van dit fijne kookboek https://de.wikipedia.org/wiki/Susanna_Eger